بسم رب المخلصین

با اینکه شب است بین الحرمینِ حسین و عباس از روز هم روشنتر است . آنقدر روشن است که به چراغها شک می کنی . نور این قطعه مبارکه شباهتی به نور های زمینی ندارد .

از شب اول دسته های عزاداری زیر این نور ربانی یکی یکی از راه می رسند. انگار تمامی ندارند و تو در شگفتی که این همه آدم از کجا می ایند ؟ آدم هایی که همه جور زبان و سر و شکلی درشان پیدا می شود . از کودک سه چهار ساله تا پیرمرد هشتاد نود ساله . 

و تو در چشمان همه این پیام را می بینی :

لو قطعوا ارجلنا و الیدین

 ناتیک زحفا سیدی یا حسین

اگر هر دست ها وپاهایمان را هم قطع کنند سینه خیز به سویت خواهیم آمد ای حسین

بسم رب المخلصین

باز باران با ترانه

می خورد بر بام خانه

یادم آید کربلا را /دشت پر شور و نوا را

گردش یک روز غمگین /گرم و خونین

لرزش طفلان نالان /زیر تیغ و نیزه ها را

باز باران با صدای گریه های کودکانه

از فراز گونه های زرد و عطشان /با گهرهای فراوان

می چکد از چشم طفلان پریشان ادامه مطلب...

بسم رب المخلصین

سخنرانی سید حسن نصر الله -شب سوم محرم 1431

حکایت زندگی انسان ها داستان یک امتحان بود . امتحان دنیا . خداوند ما را به زمین فرستاد و نعمتهایش را به ما بخشید و در برابر این همه بخشش از ما فقط شکر  خواست اما شکر واقعی چیست ؟ 

اگر در برابر نعمت ها کارهای زیر را انجام دادی شکرش را به جا آورده ای :

از آنها استفاده کن و نعمتی را که خدا به تو بخشید پنهان نساز : خداوند دوست دارد اثر نعمتش را بر بندگانش ببیند.(البته کسی که منصب حکومت و مسدولیت در مقابل مد دارد می بایست مثل فقیرترین آنها زندگی کند تا از حالشان بی خبر نماند و از مسئولیتش غافل نشود )

ادامه مطلب...

بسم رب المخلصین

پیش نوشت : هر سال محرم ده شب اول را سید حسن نصر الله سخنرانی می کند . سخنرانی هایی که برخاسته از مکتب عاشورا و نمایانگر اعتقاد حزب الله است . اعتقادی که در روزگار ما ثابت کرد مقاومت رمز پیروزی است .

امسال تصورم بر این بود که همان رویه سابق بر قرار است. شب اول ، سخنرانی را که شنیدم خوشحال شدم که توشه ده روز اولم جور شد.  اما غافل بودم از اینکه ذکر امام حسین هم روزی ای است که خداوند بالا مرتبه به صلاحدید خود آن را نصیبمان می کند .

دیشب سخنران مراسم کس دیگری بود .

------------------------------------------------------------------------

غروب دیروز بارگاه شریف حضرت ابا عبد الله و ابالفضل میزبان مراسم پرشکوهی بود . جمعیت زیادی از دور و نزدیک جمع شده بودند تا شاهد نشستن پرچم های سیاه ماتم به جای پرچم خونرنگ گنبدها ی حرمین شریفین باشند  . صحنه ی  عجیبی بود .مرد و زن در حالی که با چشمان سرخ و بارانیشان به گنبد های طلایی چشم دوخته بودند دست بیعت به سوی حسین دراز کرده بودند و یکپارچه فریاد می زدند  :"لبیک یا حسین ! لبیک یا حسین !"

شاید این پاسخی بود به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین که از پس ماشین زمان تمام قرن ها و انسانها را به اقامه حق می خواند ... .

خون حسین خون زندگی بود که در تمام نسل های بعد از او جوشید و شهادت را سرود پیروزی گرداند . لبیک واقعی را آنانی گفتند که بر راه درخشان حسینی با خونشان امضا زدند و خدا کند که لبیک های امروز ما همه از عمق وجود برخیزد و روزی در رکاب فرزند غریبش خون ما هم متبرک از  مسیر درخشان حسینی گردد.

لبیک یا حسین

لبیک یا حسین

بسم رب المخلصین

پیشنوشت :متن زیر خلاصه ای از سخنرانی سید حسن نصر الله در شب اول محرم امسال است.اگر خدا توفیق داد در این ده روز هر صبح خلاصه ای از سخنرانی شب قبل را خواهم گذاشت

کل داستان حیات دنیوی بشر در یک امتحان خلاصه می شود . امتحانی از سوی خدای بزرگ . تمام انسان ها تحت امتحان هستند
این امتحان گاه در تنعم و بخشش است و گاه در سختی و گرفتاری . در هر دو حالت مراد سنجش شکر و کفر انسان است
گاه امتحان فردی است و در سطح زندگی شخصی ما صورت می گیرد . گاه سطح امتحان یک جامعه کوچک است و گاهی امتحان در سطح یک امت بلکه کل بشریت اتفاق می افتد .
نوع و حجم امتحان بسته امکانات و سر مایه های ماست . برای همین است که امتحان انبیا با امتحان افراد عادی متفاوت است.البته قصد و میل خدای بزرگ پیروزی انسان در امتحان است . هر چه باشد این آدمی آفریده اوست و خداوند آفریده هایش را دوست دارد بلکه به آنها عشق می ورزد .اما این عشق و محبت باعث نمی شود که خدای بزرگ قوانین تکوینی را دور بزند .پس پیروزی انسان را مشروط به اختیار و تصمیم انسان می کند.
تمام ابزار پیروزی در امتحان را هم به ما می بخشد .کل مخلوقات را ، از ماه و خورشید گرفته تا حیوانات و نباتات مسخر ما می کند . به ما عقل را می بخشد . هدایت عامه اش را از طریق پیامبران و امامان و کتابهای آسمانیش برایمان می فرستد.
حتی از این هم فراتر می رود ، پیامبران و امامانی را می فرستد که نه تنها کلیات امتحانات الهی را برایمان بازگو کنند بلکه امتحانات را خود زندگی کنند و جزییات پیروزی در امتحان را  به نمایش بگذارند.
پس کل داستان بشریت همین است . خداوند انسان را آفرید به او تصمیم و اختیار بخشید به ابزار پیروزی مجهزش کرد و بعد راهی امتحان دنیایش کرد تا ببیند چه می کند . کدام راه را برمی گزیند و سر از کجا در می آورد .

یک امتحان بزرگ برای همه

اما برخلاف امتحانات بشری (مثل کنکور ) که رد شدن در آن ممکن است انسان را یک پله به عقب بفرستد ، رد شدن در امتحان الهی گاهی انسان را به سقوط به پایین ترین درجه می رساند و بعدش دیگر معلوم نیست که انسان فرصت جبران پیدا کند یا نه.

 
پس هر یک از ما در این دنیا امتحان خود را زندگی می کنیم . در قالب فردی و جمعی .لحظه به لحظه و ثانیه به ثانیه عمرمان در امتحان هستیم . پایان امتحان لحظه مرگ ماست .امتحانی که گاهی سختتر می شود و گاهی آسانتر
پس باید

1- آگاه باشیم و حواسمان را جمع کنیم
2- جدی باشیم و امتحان را به شوخی نگیریم
3- فرصت ها را دریابیم و وقتمان را هدر ندهیم

در آن دنیا حسرت یک ساعت از این عمر را خواهیم خورد که برگردیم و کار نیکی انجام دهیم عمرما به سرعت می گذرد . زودتر از آنکه فکرش را بکنیم .مرگ هر لحظه در انتظار ماست اجل دست خداوند است .پس باید بهترین استفاده را از زمان باقی مانده بکنیم . برای خودمان به عنوان یک فرد و در یک جامعه اهداف معینی را مشخص کنیم تا انشاالله به پیروزی برسیم و پیروزی حقیقی رضوان الهی است :

کل نفس ذائقه الموت و انما توفون اجورکم یوم القیامه ، فمن زحزح عن النار و ادخل الجنه فقط فاز (185 آل عمران)

پایین ترین سطح قبولی این امتحان رهایی از آتش و ورود به بهشت است.

آنچه در سال 61 هجری بر امت اسلامی می گذرد یک امتحان بزرگ است .امتحانی که دو مسیر را پیش روی امت می گذارد .در یک طرف کسی از امت اسلامی بیعت می خواهد  که نه تنها صفات خلیفه دین رسول الله را ندارد، بلکه صفاتش بر  خلاف شایستگی خلافت و نگهبانی دین آخرین فرستاده ی خداست.
 و در طرف دیگر نوه ی رسول الله،  امت را  دعوت به قیام می کند . قیام بر علیه  خطر  بزرگی که اسلام محمدی را تهدید کرده است . آن هم در زمانی که در کل کره خاکی غیر از حسین علیه السلام کسی نوه پیامبر  نیست .امتحان نحوه تصمیم گیری و انتخاب مردم است  . اینکه روز عاشورا در صف حسین می ایستند یا صف عبید الله ابن زیاد .
امتحانی که پیروزیش عروج به بالاترین درجات انسانی را در پی دارد و رد شدنش سقوط به پایین ترین درجات آتش .
این یک امتحان عمومی است . برای تمام زن ها و مردها و دختران و پسران و خواص و عوام . برای اهل کوفه و شام و خراسان و مکه و مدینه . برای تمام مسلمانان .

محرم فرصتی است که حقایق این امتحان را بهتر درک کنیم .از شنیدن وقایع خسته نشوید . شنیدن و کنکاش این اتفاقات پاسخ سوالات ما را خواهد داد. چرا آنکه با حسین بود ، با حسین بود ؟چرا آنکه ضد او بود ، ضد او بود ؟ درک نقاط ضعف و قوت آنها  باعث می شود که ما امتحان خود را با موفقیت پشت سر بگذاریم .وقتی اشتباهات آنها را کشف کنیم دیگر خودمان اشتباه نمی کنیم .
فهم ودرک حادثه عاشورا هم عقل را تغذیه می کند و هم روح و نفس و عاطفه به قلب می بخشد و از این روست که این حادثه در تاریخ جاودانه می شود تا نسل ها وجوامع بعد از خود را تربیت کند .

بیایید در این شبها با عقل و قلبمان بنشینیم و از کربلا توشه ای بگیریم که دنیایمان را برای آخرتمان بسازیم .

انشاالله ادامه دارد ...