روز های عجیبی را پشت سر می گذاریم . روز هایی که چند سال دیگر به یک تاریخ تبدیل می شود .
اخبار را که دنبال می کنم می بینم  همه جا نام غزه است که می آید و جالب اینکه همه هم محکوم می کنند . اما معلوم نیست چرا دامنه حملات روز به روز گسترده و گسترده تر می شود .
حقیقت این است که اسلام دین پتانسیل هاست . پتانسیلی که اگر درست بهره برداری شود دنیا را به لرزه در می آورد . چند نوشته پیشتر به یک نمونه اشاره کرده بودم .
اگر کمی دقیق تر شویم بسیار از این نمونه ها پیدا می کنیم . عزیزی می گفت اگر فقط همان مسلمانانی که امسال فریضه حج را به جای آوردند به جای برگشتن به خانه هایشان به سوی گذرگاه رفح و غزه سرازیر شده بودند ، حتی بدون سلاح هم می توانستند مقابل صهیونیسم و یاران مترسک نمایش را بگیرند ...اما افسوس
فرصت که می گذرد تازه یادمان می افتد که چه کار ها که می شد کرد و نکردیم .
این روز ها می بینم که دل همه خون است . التهاب وجود همه را آکنده کرده . خیلی از دلها هوای رفتن دارند هوای پر کشیدن . شوخی که نیست همکیشانمان را دارند قتل عام می کنند ....اما نگاه ها ...
 همه می خواهیم یک کاری بکنیم اما نمی دانیم چه کار ، ختم قرآن می گیریم ، سوره حشر می خوانیم ، کمک های ملی و غیر مالی جمع می کنیم ، راهپیمایی می کنیم ، تحصن می کنیم و...
اما باز هم دلمان آرام نمی گیرد . هنوز یک اتفاق دیگر باید بیافتد ... اتفاقی که نمی دانیم چیست ؟

عاشورای حسینی در پیش است . حسینی که برای اصلاح انحراف حجش را ناتمام گذاشت و به کربلا شتافت . شاید وقت آن باشد که بنشینیم و فکر کنیم ظهر عاشورا چه کنیم که چند سال دیگر خود را در خیل حسینیان تاریخ امروز ببینیم ...
منتظر پیشنهاداتتان هستم
در پناه حق باشید