بسم الله الرحمن الرحیم
کوچکتر که هستیم فکر می کنیم یک عمر پیش رویمان است روزها برایمان طولانی می گذرند و ماه ها و سالها ....
بزرگتر که می شویم تازه می فهمیم آنقدرها هم که فکر می کردیم وقت نداریم...
کوچکتر که هستیم فکر می کنیم که عمری پیش رویمان است و برای یک عمر خیال و آرزو می بافیم ...
اما بزرگتر که می شویم می فهمیم امروز یکی دو ساعت دیگر تمام می شود و نامش دیروز می شود و ماه پیش و سال پیش و سالهای پیش ...
کوچکتر که هستیم منتظر می مانیم تا فردای موعود بیاید و به آرزویمان برسیم...
بزرگ که می شویم اما یاد می گیریم که امروز فردای موعود دیروز است ...
بزرگ که می شویم یاد می گیریم که زمان را لحظه لحظه زندگی کنیم با تمام خوشی ها و نا خوشی هایش...
پ.ن:ظهر امروز ...هوای ابری تهران
