بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم تقبل منا هذا القربان
این حکایت تازه ای نیست . این روایت تاریخ است . از روزی که حق و باطل آفریده شد و از روزی که وظیفه تربیت نسل ایثار به زن واگذار شد .
از همان روزی که اسماعیل وسیله امتحان شد . از همان روزی که کربلا آفریده شد و قاسم و علی اکبر و عون و عباس و حسین پا در راه شهادت گذاشتند .
و این حکایت نسل به نسل منتقل شد . و هر بار بودند مادران و زنانی که با تمام رضایت شاهد شهادت پسرانشان، همسرانشان و برادرانشان بودند .
و امروز صحنه روایت بحرین است .
سرزمینی که دژخیمانش پسران جوان را نیمه شب در مقابل چشم مادران زیر بار کتک می گیرند ، می دزدند ، پنهان می کنند و جنازه هایشان را تحویل میدهند .
امروز رسالت زینب بر دوش مادران بحرین است .مادرانی که رسالتشان را با تمام وجود پذیرفته اند و از دادن پسرانشان حاصل تمام عمر و زندگیشان هیچ ابایی ندارندو شجاعانه ندا بر می آورند اللهم تقبل منا هذا القربان .
و تو با دیدن این همه ایثار و از خودگذشتگی فقط یک جمله می توانی بگویی:
ما رأیت الا جمیلا
