بسم رب المخلصین
با اینکه شب است بین الحرمینِ حسین و عباس از روز هم روشنتر است . آنقدر روشن است که به چراغها شک می کنی . نور این قطعه مبارکه شباهتی به نور های زمینی ندارد .
از شب اول دسته های عزاداری زیر این نور ربانی یکی یکی از راه می رسند. انگار تمامی ندارند و تو در شگفتی که این همه آدم از کجا می ایند ؟ آدم هایی که همه جور زبان و سر و شکلی درشان پیدا می شود . از کودک سه چهار ساله تا پیرمرد هشتاد نود ساله .
و تو در چشمان همه این پیام را می بینی :
لو قطعوا ارجلنا و الیدین
ناتیک زحفا سیدی یا حسین
اگر هر دست ها وپاهایمان را هم قطع کنند سینه خیز به سویت خواهیم آمد ای حسین
