بسم رب المخلصین
پیش نوشت : هر سال محرم ده شب اول را سید حسن نصر الله سخنرانی می کند . سخنرانی هایی که برخاسته از مکتب عاشورا و نمایانگر اعتقاد حزب الله است . اعتقادی که در روزگار ما ثابت کرد مقاومت رمز پیروزی است .
امسال تصورم بر این بود که همان رویه سابق بر قرار است. شب اول ، سخنرانی را که شنیدم خوشحال شدم که توشه ده روز اولم جور شد. اما غافل بودم از اینکه ذکر امام حسین هم روزی ای است که خداوند بالا مرتبه به صلاحدید خود آن را نصیبمان می کند .
دیشب سخنران مراسم کس دیگری بود .
------------------------------------------------------------------------
غروب دیروز بارگاه شریف حضرت ابا عبد الله و ابالفضل میزبان مراسم پرشکوهی بود . جمعیت زیادی از دور و نزدیک جمع شده بودند تا شاهد نشستن پرچم های سیاه ماتم به جای پرچم خونرنگ گنبدها ی حرمین شریفین باشند . صحنه ی عجیبی بود .مرد و زن در حالی که با چشمان سرخ و بارانیشان به گنبد های طلایی چشم دوخته بودند دست بیعت به سوی حسین دراز کرده بودند و یکپارچه فریاد می زدند :"لبیک یا حسین ! لبیک یا حسین !"
شاید این پاسخی بود به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین که از پس ماشین زمان تمام قرن ها و انسانها را به اقامه حق می خواند ... .
خون حسین خون زندگی بود که در تمام نسل های بعد از او جوشید و شهادت را سرود پیروزی گرداند . لبیک واقعی را آنانی گفتند که بر راه درخشان حسینی با خونشان امضا زدند و خدا کند که لبیک های امروز ما همه از عمق وجود برخیزد و روزی در رکاب فرزند غریبش خون ما هم متبرک از مسیر درخشان حسینی گردد.
لبیک یا حسین
لبیک یا حسین
