بسم رب المخلصین

کوچک بودیم .شش هفت ساله شاید .نمی دانم بحث بر سر چه بود اما این صحبت معلم هنوز در ذهنم باقی مانده است .
داستانی برایمان تعریف کرد از امام . همان ماجرای گردنبند را . شنیده ای لابد .
همان گردنبند مروارید گرانبهایی که یک خانم ایتالیایی به امام هدیه کرده
بود و بعد از چند  روز که امام صدای گریه یک دختر کوچک را می شنود که
فرزند شهید هم  بوده و برای دیدار امام آمده ، وی را بغل می کند و گردنبند
را به او می بخشد .
آن روز معلم صحبت هایش را با چند جمله پایان داد که مدتها ذهن های کوچک ما را پر کرده بود ...
او گفت : بچه ها. امام شما کوچولو ها را خیلی دوست داشت .آنقدر که اگر
الان در آن سمت راهرو ایستاده بودند و شما در این سمت ،دست هایش را
برایتان باز می کرد تا در آغوشتان بگیرد ...
از آن روز هر وقت زنگ تفریح تمام می شد و از راهرو به سمت کلاس می رفتیم
صورت مهربان امام را در آن سمت راهرو می دیدیم و در عالم کودکی خودمان
حسرت می خوردیم که چرا چند سال زودتر به دنیا نیامدیم ....
روز ها گذشت و ما بزرگ شدیم و در گذر روزگار و دیده ها و شنیده هایمان چهر
ه امام در ذهنمان پر رنگ و پر رنگ تر می شد .حالا دیگر با چهره ی دیگری از
امام آشنا می شدیم  .امامی که تاب ظلم و استکبار را نداشت و در مقابل بی
عدالتی کوچکترین ملایمتی را نشان نمی داد
از زبان و قلم امام می شنیدیم که فرموده بودند :

 و از خود می پرسیدیم که چگونه آن روح لطیف و مهربان در برابر دشمنان خدا اینچنین سخت ایستاده بود
و قرآن چه زیبا پاسخمان را داد :

محَمَّدٌ رَّسولُ اللَّهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنهُمْ

محمد رسول خدا است و کسانى که با او هستند علیه کفار شدید و بى رحمند و در بین خود رحیم و دلسوزند

و براستی که او از یاران آخر الزمانی رسول الله بود .

----------------------------------------------

پی نوشت : همه دوستان رو به این موج دعوت می کنم .