بسم الله الرحمن الرحیم

سلام
نمی دونم چند نفر ادامه مطلب پست قبل رو خوندن رو خوندن ولی به کسایی که نخوندن حتما پیشنهاد می کنم وقت بذارن و بخونن .در ضمن فراموش کردم که این نوشته از نوشته های شهید آوینیه که در مقدمه کتاب ارزنده مبانی توسعه و تمدن غرب ایشون اومده . حتما بخونید و نظرتون رو بگید .
اما این پست رو می خوام به نظر سنجی اختصاص بدم از تمام کسایی که سر می زنن خواهش می کنم شرکت کنن تا من هم بتونم برنامه ریزی بهتری انجام بدم :
1- با چه انگیزه ای به وبلاگ ها سر می زنید .
2- چقدر روی مطالبی که می خونید فکر می کنید ؟
3- تا چه اندازه وبلاگ نویس رو مهم می دونید ؟
4- تا چه اندازه مطالعه وبلاگ ها رو مهم می دونید ؟

می دونم که معمولا اینطور نظر سنجی ها رو چهار گزینه ای طراحی می کنن . ولی من می خواستم دستتون برای جواب دادن باز باشه چون جواب ها به گونه که بشه اونها رو تو چند تا گزینه جمع و جور کرد نیست .
از اینکه وقت میذارید و در این زمینه کمک می کنید واقعا سپاسگذارم
در پناه حق باشید

یا آخر

بی هیچ مقدمه ای :

حلال کنید

خدا حافظ

التماس دعا

یا حق

یا اول

*او به من گفت : من یک روحانی هستم ، یک سیاستمدار هم هستم . . خدای من به من می گوید که در امور سیاست دخالت کنم ...و این همان خدایی بود که من به دنبالش می گشتم خدایی که خاص آسمان ها نبود و به زمین و زمینیان نظر داشت . خدایی که در کنار مبارزین بود
*در آمریکای لاتین جمله معروفی است که می گوید خدا در همه جا هست ولی به کاخ سفید جور دیگری نگاه می کند ولی من می گویم خدا در همه جا هست ولی به مستضعفین جور دیگری نگاه می کند
*من رهبران انقلابی زیادی دیده ام ...اما امام با همه آنها فرق داشت فرق امام در ایمان او بود
*کسی که مرا با خدا آشتی داد امام بود

اینها گوشه ای از صحبت های خبرنگاری از اهالی اوروگوئه است .مردی که به گفته خودش بیست و پنج سال طول کشید تا عزمش را به اراده تبددیل کند وقدم به به تشیع اسلامی گزارد و باز هم به گفته خودش سرآغاز این عزم دیدار امام بود .مردی از اقلیم مردان خدا ...
و امروز نتیجه این اراده را در یک جمله بیان می کند : «من به فکر یک آمریکای لاتین مسلمان هستم »

و این حکایت تازه ای نیست . چه بسیارند انسان هایی که در اقصی نقاط دنیا با یک نفخه امام چشم دیگری به دنیا و قوانین آن گشوده اند و زندگی را از سر خط شروع کرده اند . انسان هایی که به گفته خودشان خط امام باعث تولد دیگرباره شان شد ...چه در همین نزدیکی ها در عراق و لبنان و فلسطین و ...و چه در آن دورتر ها در آفریقا و آمریکا و اروپا ...
اما این چه رازی است که تنها هجده سال بعد از پرواز روح ملکوتی این مرد فرزانه اندیشه اش اینچنین در بین ما نسل سومی ها کمرنگ می شود .این روز ها تنها چیزی که از امام در ذهن و خاطر نسل سوم به جای مانده است تصویر پیرمرد مهربان و گاهی جدی است بر  روی یک صندلی در ایوان جماران و یا شاید بر پله های هواپیما و یا گاهی در پشت پنجره مدرسه رفاه و البته چند جمله تاریخی که هر روز بر در و دیوار شهرمان می بینیم و بی تفاوت عبور می کنیم
و آنچه این روز ها در بین نسل حاضر مهجورر مانده است اندیشه و مرام امام است مرامی که  در کتابها و وصیت نامه آن بزرگوار قابل جستجو است و چه تاسف بار است که میبنیم جوانان امروز کمتر این آثار را مطالعه کرده اند
نمی خواهم به دنبال مقصر بگردم .اینکه اراده ما کوتاه بود یا عزم پدرانمان ؟ چه فرقی می کند .مهم این است که گنج در یک قدمی ماست و ما غافلیم
ای کاش چهارده خرداد امسال برایمان میثاقی باشد با امام در راه  مطالعه  آثارشان .و آشنایی ریشه ای با ایشان و مرامشان

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پی نوشت :

1- از تمام دوستانی که لطف کردند و ژیام گذاشتند متشکرم

2- در نوشته بالا مقصودم قاطبه نسل سوم است وگرنه می دانم که هستند جوانانی که با اندیشه امام بزرگ شده اند اما خب تعدادشان اندک است

3- لینک وصیتنامه امام را می گذارم تا انشا الله مطالعه آثار اما را از همین امروز شروع کنیم http://www.aviny.com/imamkhomeini/VasiyatNameh/Vasiyat1.aspx
یا حق

یا اول

سلام

بلاخره بعد از مدتها بخت یا رشد و موفق شدم که به روز کنم

در این مدت بار ها جلو ی این صفحه شیشه نشستم تا چیزی بنویسم

برای حجاب

برای دانشگاه

برای تلوزیون

برای ...

اما هر بار هر چه را که خواستم بگویم دیدم دیگران گفته اند . آن هم نه یکبار که بار ها و بار ها . آن هم نه امروز که از دیروز و شاید هم فردا . پس چرا ...؟

پاسخم را در یک جمله یافتم :  ‍«درد امروز جامعه ما از جنس ندانستن نیست که از جنس عمل نکردن است . »

این روز ها آنچه زیاد است حرف ست و ریا و آنچه کیمیا ست صداقت و یکرنگی .

و چه شیرین است یافتن این کالا در این بازارپر هرج و مرج دنیا و حتما آنانکه چشمشان به آنسوی زیبایی ها گشوده شد این کالا را یافته بودند ...

و می شود آیا ما هم این توفیق را بیابیم که لباس عمل به حرفهای قشنگمان بپوشانیم ؟!!

آمده بودم چیز دیگری بگویم و ...خودم هم نمی دانم چه شد!!!!

آن حرفهای نگفته را بگذار برای روز دیگر. اگر صلاح بود .

فعلا همین برای یک عمرمان بس است .

بسم رب الشهدا و صدقین

یا حق

یا اول

سلام

یکی از موضوعات و بلکه اصلی ترین موضوع این وبلاگ جنبش نرم افزاریه

اگه سری به آرشیو این موضوع زده باشید حتما دیدید که بیشتر این مقالات تئوریه  و به بیان لزوم و ضرورت وقوع آن پرداخته .  تصمیم دارم  از این به بعد بیشتر از بُعد عملی به این موضوع نگاه کنم البته هم کار سختیه و هم اینکه به تخصص و تبحر احتیاج داره

خوبه که هر کدوم ما توی هر رشته ای که تحصیل کردیم به این فکر کنیم که معنای جنبش نرم افزاری در رشته ما چی می تونه باشه؟

البته قبلش باید جایگاه اون علم و نیز وضعیت کشور و جامعه رو مد نظر داشته باشیم تا افکاری که در این زمینه به ذهنمون میرسه بتونن جنبه عملی هم پیدا کنن و اون وقته که فکر های جدید و ایده های نوی ما ارزش پیدا می کنه ...

همونطور که قبلا هم گفتیم هدف جنبش نرم افزاری اینه که جامعه ای بر اساس اصول اسلامی داشته باشیم . جامعه ای که اسلامش در ماه رمضان و محرم و توی مساجد و مجالس اینگونه خلاصه نشده باشه بلکه از دکتر و مهندسش تا روحانی و بازاری همه و همه بر اساس اصول اسلامی حرکت کنن و در یک کلمه تمام قوانین اون جامعه هویت و ریشه اسلامی و البته با توجه به بوم ما ایرانی داشته باشن .

امروز با چنین جامعه ای فاصله زیادی داریم . درسته که بعد از انقلاب سعی همه در ایجاد چنین جامعه ای انکار ناپذیره ولی متاسفانه اکثرا فقط پوسته رو تغییر دادیم و اصل ماجرا به همون حال باقی مونده

مثلا توی شرکت هامون نمازخونه راه انداختیم .خانم ها موظفن که حجاب داشته باشن گاهی نماز جماعتی هم برگزار میشه ولی مثلا اصول مدیریت اون شرکت براساس الگو های غربی پایه ریزی شده یا در مدارسمون چند واحد قرآن و دین و زندگی اضافه کردیم ولی اصل کتابهای درسی بچه های ما براساس علوم غربیه  و قص علی هذا ...

خب در چنین جامعه ای نمیشه یه دفعه اومد و گفت همه چیز رو خراب کنید از صفر شروع می کنیم . به سه دلیل .یکی اینکه هر آنچه که از قبل بوده بد نیست و مخالف اسلام نیست . دوم اینکه هنوز ما نتونستیم به اون نظامی که باید داشته باشیم دست پیدا کنیم و سوم اینکه هنوز جامعه  ما توانایی پذیرش چنین چیزی رو نداره چه پذیرش فرهنگ و علوم غربی در عمق لایه های جامعه ما نفوذ پیدا کرده . هنوز خیلی از مردم ما فکر می کنن قله پیشرفت و توسعه رسیدن به نظام کشور های غربیه .     

بنا براین ما احتیاج به یک مدت زمانی داریم که از یک طرف تحقیق کنیم  بررسی کنیم و علمی رو که برخاسته از فرهنگ و دین ماست تولید کنیم . و از طرف دیگه بستر مناسب برای جایگزینی چنین علمی در سطح جامعه رو ایجاد کنیم  به اضافه اینکه جلو ورود بی قید و شرط علوم و تکنولوی غربی رو بگیریم و فیلتری رو ایجاد کنیم که تا حد امکان همه چیز رو بومی سازی کنه ...البته با توجه به امتزاج و در هم آمیختگی تکنولوژی و فرهنگ غربی این کار خیلی سخت و حتی گاهی غیر ممکنه

ولی تلاش ما در این زمینه می تونه خیلی اوضاع رو از اینی که هست بهتر کنه

در این باره حرف بسیاره و فکر کنم فعلا تا همینجا کافی باشه

تا بعد

در پناه حق باشید