یا اول
سلام
بلاخره بعد از مدتها بخت یا رشد و موفق شدم که به روز کنم
در این مدت بار ها جلو ی این صفحه شیشه نشستم تا چیزی بنویسم
برای حجاب
برای دانشگاه
برای تلوزیون
برای ...
اما هر بار هر چه را که خواستم بگویم دیدم دیگران گفته اند . آن هم نه یکبار که بار ها و بار ها . آن هم نه امروز که از دیروز و شاید هم فردا . پس چرا ...؟
پاسخم را در یک جمله یافتم : «درد امروز جامعه ما از جنس ندانستن نیست که از جنس عمل نکردن است . »
این روز ها آنچه زیاد است حرف ست و ریا و آنچه کیمیا ست صداقت و یکرنگی .
و چه شیرین است یافتن این کالا در این بازارپر هرج و مرج دنیا و حتما آنانکه چشمشان به آنسوی زیبایی ها گشوده شد این کالا را یافته بودند ...
و می شود آیا ما هم این توفیق را بیابیم که لباس عمل به حرفهای قشنگمان بپوشانیم ؟!!
آمده بودم چیز دیگری بگویم و ...خودم هم نمی دانم چه شد!!!!
آن حرفهای نگفته را بگذار برای روز دیگر. اگر صلاح بود .
فعلا همین برای یک عمرمان بس است .
بسم رب الشهدا و صدقین
یا حق
