بسم الله الحق
...این روز ها که می گذرد ، هر روز
در انتظار آمدنت هستم !
اما
با من بگو که آیا ،من نیز
در روزگار آمدنت هستم؟
*************************************
بیست و هفت سال پیش توی یه همچین روز هایی پدر های ما که کارد به استخوونشون رسیده بود فریاد الله اکبر سر دادن و پرچم انقلاب رو علم کردن
اون روزها قرار بود که همه دست در دست هم جامعه ای بسازن که نمونه دنیا باشه .اونها فکر می کردن برای رسیدن به چنین جامعه و حکومتی کافیه برنامه الهی رو که اسم اسلام به خودش گرفته بود ،اجرا کنن.
اما امروز بعد از بیست و هفت سال میبینیم که رسیدن به چنین هدفی خیلی هم راحت نیست .
من فکر میکنم نسل قبل با حراج جون و مال و جوونیشون رسالتشون رو به جا اوردن و حالا نوبت ماست که نشون بدیم فرزندان همون پدران هستیم راهش هم جنبش نرم افزاریه :
اما جنبش نرم افزاری یعنی چه؟!!!
سال هفتاد وهشت بود که آقا توی دانشگاه امیر کبیر اولین بار این ترکیب رو به کار بردن .
اونچه که در باره این ترکیب معمولا مطرح میشه اینه که راه رسیدن به یک حکومت عادل و امن و پیشرفته دینی اینه که جامعه در کلیه سطوح به جنبش بیاد و نرم افزار ها رو که همون مبانی فکری تموم کارهای ماست متحول کنه .
یا به تعبیر بهتر : برای اینکه عملکرد جامعه که در قالب سخت افزار شناخته میشه ( مثل نظام اداری ،نظام آموزشی و...) تعدیل بشه باید مبانی فکری اونها اصلاح بشه .
برای رسیدن به این هدف گرو ههای مختلف راه های مختلفی رو پیشنهاد کردن.
در این زمینه ما با چند گروه اصلی مواجه هستیم
جریان های اصلی این فکر عبارتند از :
موسسه امام خمینی
فرهنگستان علوم اسلامی
جریان موسوم به دکتر سروش
جریان موسوم به آقای مهدی نصیری
و...
در آینده سعی دارم تا در باره هر یک از جریانات توضیحات بیشتری ارائه دهم
