اين روح سرگردان در کجا خواهد آسود؟ اين هماي مهاجر درقله کدام قاف آشيانه خواهد گزيد ؟ اين روح زخم خورده به کجا مرهمي خواهد يافت؟...
بياييد دردهاي مشترکمان را با هم واگويه کنيم ،سرگشتگي مان را با هم به آواز بر خوانيم ،از جان به هم افتيم و به جانانه بگرييم ، شايد کور سوي هدايتي تابيدن گيرد و التهاب روح تبناک التيام يابد ؛ شايد...
ميزبان لحظه هاتان خواهم بود اگردر خانه ام ميهمان شويد.
بدرود.