سلام.خسته نباشيد
فکر مي کنم خيلي از کساني که به وبلاگ نويسي رو ميارن براي چند هدف خاصه:
1-يه عده براي مطرح کردن دغدغه ها و حرفهاي گفته و ناگفته شون
2-يه عده براي اينکه يه کار متفاوت تر از بقيه کرده باشن و به اطرافيانشون پز بدن که وبلاگ داريم.(بعضي هم
که مفهوم وب رو نميدونن فکر ميکنن يارو چقدر مدرن و مهمه!)
3-يه عده با نيت خوبي ميان اما در ادامه راه مسيرشون به علت معضلات موجود در اين دنياي مجازي منحرف ميشه
4-يه عده هم براي وقت گذروني ميان.
پس هرکدوم از اين گروهها به يه انگيزه به وبلاگها سر ميزنن:
پيداکردن حرف حساب و مفيد،پوزيشن روشنفکري،فضولي تو کار اين و اون ،اظهار فضل و کمالات تو يه وبلاگ پرببننده براي مطرح شدن
اما واقعيتي که وجود داره و فکرنميکنم کسي بتونه انکارش کنه اينه که اکثر وبلاگها حرف خاص و مفيدي براي خواننده نداره و فقط يه دفترچه خاطرات اينترنتيه که اهم مسائلي که توش هست ،مسائل عشقي ، شخصي و عاطفيه.
مگر وبلاگهايي که متعلق به افراد ويژه و فرهنگي و اهل قلم خاص است که تو اونها ميشه مطالب مفيدترو جالبتري پيدا کرد.که اگر اينطور باشد و اينگونه شود مراجعه به اينترنت چه باري نوشتن چه براي خواندن وبلاگ کار خوبي است و فقط هدر دادن وقت محسوب نمي شود.