دو ماه رو خيلي دوست دارم : محرم و رمضان

فکر ميکنم شايد اگر اين دو ماه نبود خيلي وقت نمي کرديم به اين فکر کنيم که کي هستيم از کجا اومديم براي چي اومديم و به کجا قراره بريم!

اصلاً شايد براي همين اين دو ماه اينطوريه!

براي اينکه انسان ناسي و فراموشکار حداقل يک ششم عمرش رو به خودش نهيب بزنه که کي هستي؟ براي چي اينجايي؟

شايد اين نهيب زدنه ي تکوني بهمون بده و تحولي درونمون ايجاد کنه،

شايد ...

الهي ...

ان شاء الله که حسيني شويم و حسيني بمانيم و حسيني بميريم،

آمين